Aconitum lycoctonum L. subsp. lycoctonum
Hábitat
|
Enclaves frescos, húmedos o umbrosos, canchales, pie de cantiles en orientación norte, en sustrato silíceo.
|
Altitud
|
1900 – 3000 m.
|
Familia
|
Ranunculáceas
|
Porte
|
Hasta 120 cm.
|
Floración
|
(VI) VII–X
|
Distribución
|
C y N de la Península Ibérica y Sierra Nevada (Almería y Granada).
|
Sinónimos | Nombres vernáculos |
Aconitum lycoctonum L. subsp. lycoctonumconitum
Aconitum atlanticum Coss. Aconitum fallax (Gren. & Godr.) Gáyer Aconitum hispanicum Gáyer Aconitum lamarckii Rchb. ex Spreng. Aconitum lycoctonum subsp. fallax (Gren. & Godr.) Font Quer Aconitum lycoctonum subsp. neapolitanum (Ten.) Nyman Aconitum lycoctonum var. fallax Gren. & Godr. Aconitum lycoctonum var. neapolitanum Ten. Aconitum lycoctonum var. nevadense Pau Aconitum pantocsekianum Degen & Bald. Aconitum pyrenaicum subsp. lamarckii (Rchb. ex Spreng.) O. Bolòs & Vigo Aconitum pyrenaicum var. fallax (Gren. & Godr.) O. Bolòs & Vigo Aconitum vulparia subsp. neapolitanum (Ten.) Muñoz Garm. |
Acónito amarillo, acónito cuarto de Laguna, acónito que se dice lycoctono, anapelo, capa de monje de los herbolarios, capilla de fraile, cugulla de fraile, hierba lobuna, luparia, matalobos, matalobos de flor amarilla, tora blanca, tósigo de Roncesvalles, vedegambre, vedegambre blanco, verdegambre blanco, yerba del lobado, yerba-matalobos.
|